Wiem jedno. Jestem niezmiernie wdzięczna swoim najbliższym, że zawsze mogę na nich liczyć.
Piątkowy wieczór. Zostałam sama w domu. Dzieci z wyjazdów wracają dopiero jutro. Mąż jest już 200 km od Pomorza. Jedną z córek przywiezie za 18h. Myślę o długiej kąpieli i już cieszę się, że wcześniej pójdę spać. Na zegarze mija godzina 21. Nagle dzwoni telefon. (więcej…)